Via boterberg naar varkens­gletsjer. Een artikel van Birgit Verstappen over de subsidie van de varkens­hou­derij.

De overheid stimuleert groei, groei en nog eens groei. En van alle overproductie op de vrije markt krijgt de belastingbetaler natuurlijk weer de rekening. Na boterberg en melkzee nu de varkensgletsjer.
Wat is er aan de hand?
Het vlees brengt als gevolg van overproductie en gestegen kosten van veevoeder weinig op. Oplossing: varkens worden tijdelijk ingevroren. De varkensgletsjer die zo ontstaat, hoopt men dan in het voorjaar weer te kunnen ontdooien als de dalende prijzen zijn aangetrokken.

De voorbije twee maanden hebben zowat alle vakorganisaties in Europa aan de alarmbel getrokken. Het rendement in de varkenssector is diep weggezakt. Men kampt momenteel met erg lage vleesprijzen, terwijl het voeder 35 procent duurder is dan een jaar geleden. Brussel steekt nu de helpende hand toe. Slachthuizen kunnen een subsidie krijgen om varkensvlees enkele maanden op te slaan, in afwachting van hogere vleesprijzen. Dat meldt het Nederlandse persagentschap ANP. De Europese Commissie schat 40 miljoen euro nodig te hebben om 100.000 ton varkensvlees gedurende drie à vijf maanden te laten opslaan.
Men schijnt echter niet te beseffen dat er dan in het voorjaar dus opeens een grote lading vlees op de markt komt: ontdooid vlees én vers vlees. Bovendien houdt men er geen rekening mee dat mét de groeiende veestapel de prijs voor het veevoer alleen maar zal stijgen, zeker nu ook Aziatische landen hun deel van de welvaart claimen.

Wat betekent deze kwestie van overproductie van varkensvlees ten aanzien van de varkenstsunami in Nederland? Welke conclusie trekken politici? Gaan ze de absurditeit inzien van de golf van megavarkensstallen in Brabant en Overijssel?
Neen, men gaat rustig op dezelfde weg door. Het vlees ligt nu eerst een paar maanden in een vriescel, voordat het – zo hoopt men althans – genoeg waard is geworden om weer te verkopen. En dit gaat de belastingbetaler om te beginnen 40 miljoen kosten.

Hoeveel subsidie willen we deze sector eigenlijk blijven verstrekken?
In Brabant wijkt men al af van het normale principe de vervuiler betaalt. Hier draait men het om. De vervuiler krijgt met subsidie luchtwassers. Wat mij betreft is elke cent die we spenderen aan de instandhouding van dit irrationele en ziekmakende systeem dat zo overduidelijk is vastgelopen er één te veel. Inkrimping van deze sector lijkt mij een meer voor de hand liggende optie. Inzetten op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Dan heeft een boerenbedrijf van normale omvang ook weer een toekomst en vermijden we toestanden zoals in de VS waar meer mensen overlijden (in 2005 bijna negentienduizend!) aan een MRSA besmetting dan aan aids.