Debat herzien natuur­ak­koord

Er zijn nu eenmaal afspraken waar je uit fatsoen niet op terug komt Zo hadden we in Nederland afgesproken om de biodiversiteit te herstellen.
En daarvoor willen we de EHS realiseren. Die verplichting is het rijk met de provincies aangegaan, voor lange termijn. Nut en noodzaak van de EHS zijn aangetoond. We hebben geen enkele aanwijzing dat sinds de afspraken over de EHS begin jaren 90 er een halt is toegeroepen op de achteruitgang van onze biodiversiteit, sterker nog, deze is ondanks alle inspanningen alleen maar verder afgenomen

Aan het oorspronkelijk akkoord, waar wij als Staten tegen hebben gestemd, is in feite niets veranderd. Een beetje meer duidelijkheid, een beetje meer geld. Eerst een korting van 600 miljoen op EHS en nu een fooi van 25 miljoen. Eerst een korting van 72,5 miljoen op beheer en nu een extraatje van 5 miljoen. Een beetje meer verduidelijking ervan maar echte knopen worden niet doorgehakt. Het natuurakkoord, oud of nieuw, is en blijft daarom een natuur afbraakakkoord.

Meer en meer soorten sterven uit, of staan op het punt van uitsterven. De Arc van Noah wordt kleiner en kleiner. Misschien kosten effectief maar ethisch onverantwoord

In het huidige aangepaste natuurakkoord is de tendens om te komen tot een kleinere maar "betere" EHS, waarin alle belangrijke natuurdoelen moeten worden gehaald. Deze doelen worden bepaald door internationale opdrachten en verplichtingen. Dat legt een zware prestatiedruk op de EHS. Wanneer er alleen plaats is voor een kleinere EHS dan zou er ook uitsluitend aan natuurprestaties moeten worden gewerkt. Dat betekent dus ook geen secundaire functies meer als recreatie, commerciële activiteiten, houtoogst, jacht in de EHS. Dat kan de EHS gewoon niet aan, daarvoor is het te klein.
In die gedachte is natuurcompensatie voor ambitieuze projecten ook weggegooid geld. Hierover zijn geen aanvullende aanspraken gemaakt in het akkoord.

Een aantal andere belangrijke zaken blijven in het akkoord onbesproken. De partij voor de dieren wil er 2 uitlichten
De Partij voor de Dieren vindt het onbegrijpelijk dat we instemmen met een incompleet akkoord zonder dat de fysieke en financiële gevolgen voor stikstof- en waterregulering goed in kaart zijn gebracht, terwijl dit juist de meest omvangrijke en daarmee kostbaarste problemen zijn voor de belabberde toestand van de Brabantse natuur. De PAS laat nu nog weer langer op zich wachten zoals blijkt uit de kamerbrief van 13 feb. j.l. Ondertussen worden de provincies wel GEDWONGEN om in te stemmen met een slecht uitgewerkt akkoord en wie zal er straks op de blaren moeten zitten? Juist, niet de heer Bleker. Hoe kunnen we instemmen met de PAS terwijl de definitieve plannen niet bekend zijn?

We hebben begrepen dat het invasieve soortenbeleid wordt uitgewerkt in de nieuwe natuurwet. Echter we hebben ook geconstateerd dat het nog steeds onderdeel is van het huidige natuurakkoord. Ongeacht of uw partij voor of tegen het natuurakkoord is, vragen wij of uw partij ons standpunt kunt onderschrijven dat het invasief soortenbeleid zoals door het Rijk omschreven onethisch en tevens (financieel) onuitvoerbaar is. Wij dienen een motie invasieve soorten in.
Daarmee laten wij als Staten weten dat wij als provincie geen medewerking zullen verlenen aan het bejagen van invasieve soorten, en daarmee informeren we tevens de staatssecretaris van onze insteek in de gesprekken over de natuurwet.

Er komen nieuwe bezuinigingen aan, welke garanties hebben we dat het huidige akkoord, van tafel gaat en er in de toekomst een nieuw akkoord komt?