Speech afscheid Marco van der Wel

Zwarte bessen. Voor sommigen zal het een vrucht zijn waarvan je je afvraagt of het een blauwe bes is of niet. Voor sommigen zal het de basis van cassis zijn. Maar voor sommigen hier in de zaal, medewerkers van de griffie, leden van het presidium en de Partij voor de Dieren-fractie is het iets waar je lichtelijk diarree van krijgt.

Het gaat namelijk om Marco zijn oude BlackBerry. Want wat is er gedoe geweest rondom die mobiele telefoon. Geen appgroepjes of andere slimme functies, alleen bellen en SMSen. Met dit apparaat had Marco het nog tot premier kunnen schoppen. Want hoewel Marco zijn inzet bijna oneindig lijkt, zal dat niet voor de SMS-capaciteit gelden. En het aantal keren dat telefoongesprekken abrupt werden afgebroken omdat de accu weer eens op was, overtreft misschien wel het aantal schriftelijke vragen dat Marco heeft ingediend. Maar helaas, die telefoon is niet meer. Niet geëindigd in een museum, maar gejat door een onverlaat. Welkom in de grote stad… Een symbolisch einde van Marco zijn carrière in de Brabantse politiek.

Want, beste Statenleden, Marco gaat een Gelders avontuur aan. In 2002 werd de Partij voor de Dieren opgericht, een primeur. Een partij die alle dieren en de planeet als uitgangspunt neemt. Niet de westerse mens met diens geld. Toen de partij in 2006 in de Tweede Kamer kwam was dit zelfs een wereldwijde primeur. Nog nooit eerder was er een partij in een landelijk parlement vertegenwoordigd, die opkomen voor dieren als uitgangspunt heeft. Ondertussen zijn we in 12 provincies, 29 gemeentes en 7 waterschappen vertegenwoordigd, verder naast onze landelijke en Europese fracties.

En dan nu voor het eerst bestuursverantwoordelijkheid! Na 20 jaar zijn andere partijen er eindelijk klaar voor om te besturen met de Partij voor de Dieren.

Voor sommige partijen is het normaal om wethouders te leveren. Voor sommige politici is het gebruikelijk om ambities te hebben voor een bestuursfunctie. Maar binnen de Partij voor de Dieren is dit echt uniek. Marco is de allereerste Partij voor de Dieren-wethouder ooit en wie zou dat beter kunnen doen dan hij!

Met bijna drie termijnen als fractievoorzitter is hij een van de oudgedienden in de Staten. En daar blijft het niet bij. Eigenlijk is hij al sinds 2007 betrokken bij de Statenfractie, toen hij als fractiemedewerker werkte met zijn voorganger Birgit Verstappen. In al die tijd heeft Marco veel successen geboekt. Zo heeft de fractie zich altijd ingezet om burgers te helpen die zich verzetten tegen de intensieve veehouderij. Hij heeft zich onvermoeibaar ingezet om onze Brabantse natuur en dieren te beschermen. Zo kwam het initiatiefvoorstel voor de bijen tot stand en is het meerdere keren gelukt om financiële middelen naar de Fauna Opvang Brabant te krijgen.
Of een bezorgde burger met een zieke puppy die nergens terecht kon en bij hem aangeklopt heeft. En met resultaat! Door zijn inzet is de malafide puppyhandelaar waar zij haar zieke hondje kocht opgedoekt. Door Marco’s volharding op dit onderwerp is het breed uitgemeten in de pers waardoor weer meer mensen zich bewust zijn geworden van de illegale handel in deze hondjes.

Maar eigenlijk is zijn grootste verdienste dat hij zich zo ingezet heeft voor alle stemlozen in de provincie. Marco heeft een enorm netwerk opgebouwd met allerlei Brabanders van protestgroepen en stichtingen tegen mestfabrieken, vliegvelden, oprukkende industrie of een wegaanpassing waar de kettingzaag al waarschuwend snorde. Ook burgers die opkwamen tegen een megastal of XXL-distributiedoos in hun achtertuin vonden bij hem een luisterend oor. Een van Marco zijn twijfelachtige eigenschappen is dat hij geen 'nee' accepteert. Niets was hem te gek en hij trok alles uit de kast om burgers die op willen komen voor de natuur en de dieren te helpen.

Niet alleen Brabanders kregen van hem een luisterend oor. Ook leden van de partij konden altijd bij hem terecht. Marco heeft zich altijd hard gemaakt voor een duurzame ontwikkeling van onze partij. Via kandidatencommissies, kaderopleidingen en ‘klasjes’ heeft hij vele zaterdagen en zondagen zijn kennis en ervaringen doorgegeven aan nieuwe generaties PvdD-vertegenwoordigers, zoals de mensen van onze fracties in Waterschap Brabantse Delta en in de vier gemeenten waarin wij sinds begin dit jaar ook zijn vertegenwoordigd.
Binnen onze fractie was er altijd ruimte en tijd voor ontwikkeling. Soms streng, maar zeker ook met blijk van waardering. Ook op persoonlijk vlak maakte hij ruimte en tijd voor ons, hoe druk hij het ook had. Door zijn betrokkenheid bij onze pieken maar zeker ook bij onze dalen, heeft hij laten zien dat niet alleen zijn inzet, maar ook zijn hart enorm groot is. En inbreng van elk fractielid werd serieus genomen, ook van de fractiemedewerkers. Daar zijn wij hem als voltalige fractie erg dankbaar voor.

Voordat jullie denken dat het te zoetsappig wordt, wil ik toch ook een advies meegeven aan de Arnhemse ambtenaren. Leer snel omgaan met Marco’s soms cryptische reacties op e-mails. Als we deze speech aan hem zouden mailen met de vraag “is het zo goed, of moet het zoetsappiger?”, zou Marco antwoorden met “OK”. Dus laten we het vooral niet zoetsappiger maken dan het al is.

Ik had hier nog van alles en nog wat kunnen vertellen over eeuwigdurende vergaderingen, blaffende honden op de achtergrond, enzovoorts, maar ik wil graag afsluiten met de woorden die een groot politica kreeg bij haar afscheid. En ik denk dat Marco weet wie ik bedoel. Na 18 jaar Bundeskanzler te zijn geweest kreeg Angela Merkel te horen: Dáááág! Bedankt hè?

Maar we zijn hier in Brabant, niet in Duitsland, dus bij dezen Marco: heel veel succes in Arnhem! Houdoe en bedankt hè!