Partij voor de Dieren Brabant start campagne vanaf het voorplein van het provin­ciehuis

Beste partijgenoten, dierenvrienden en natuurliefhebbers,

We zijn samen gekomen bij dit prachtige beeld van een vrije vrolijke zeug met haar jongen. Hoe anders is de werkelijkheid voor deze speelse en intelligente dieren. In de bio-industrie lagen de zeugen tot voor kort nog vastgebonden en staan ze tegenwoordig in een kooi, slechts enkele centimeters groter dan hun lichaam. Ze staan op kale betonnen vloeren – in tegenstelling tot wat sommigen via de media ons willen doen geloven – staan ze niet op stro. Ze komen nooit buiten, zien nooit het daglicht, de groene aarde, de zon en regen, andere dieren. Hun behoefte om in de aarde te wroeten kunnen ze nooit uitleven, ze staan in hokken opeengepakt, ze krijgen maar mondjesmaat te drinken, de verveling slaat soms om in agressie, hun hoektanden en staarten worden verwijderd, de zeugen bijten zich in trance in de stalen stangen van hun kooi. Hun jongen worden onverdoofd gecastreerd. Ze vervreemden van hun eigen lichaam en van hun nageslacht.

“Och,”zeggen sommigen, “die beesten weten niet beter.” Misschien niet, maar wij weten wel beter. Wij weten van de zon en de regen en de aarde en het gras. Wij weten hoe een varken zich van nature graag gedraagt. Bovendien, als ze ons als baby zouden opsluiten en aan soortgelijke omstandigheden blootstellen, dan zouden wij ook niet beter weten. Is het daarom dan maar toegestaan?

Onze varkens krijgen antidepressiva toegediend, omdat ze bol staan van de stress. Ze krijgen preventief medicijnen toegediend. Ze geven ons alles, hun lichaam en nageslacht, we eten ze met huid en haar, maar gunnen ze niet eens een dierwaardig bestaan! Hoe harteloos kan een mens zijn? En hoe lang nog duldden wij deze situatie en kijken we de andere kant op? Als het aan de Partij voor de Dieren ligt geen dag langer meer. Wij zijn de Partij die eenieder oproept zijn/haar hart te laten spreken.
En diegenen wiens hart is verhard, voor wie dieren slechts objecten zijn, biomassa of productie eenheden, hen roepen wij op gezond verstand te gebruiken. Of laat hen desnoods slechts aan hun portemonnee denken. Aan de verborgen rekening die wij met zijn allen betalen. Aan de dierziektecrises waarvan de kosten voor een groot deel op de burger worden afgewenteld, of aan de kosten van de zuivering van het grondwater, aan de MRSA bacterie en de voorzorgsmaatregelen die ziekenhuizen moeten nemen. Wie betaalt dat?
Of laat hen als geld hen niet interesseert denken aan hun kinderen en kleinkinderen. Welke aarde wil men voor hen achterlaten? Op dit moment is veel grond in Brabant verzuurd, waardoor biodiversiteit afneemt, de aarde warmt op, de bio-industrie heeft daarin een groter aandeel dan de uitlaatgassen van al onze auto’s bijeen! De wereld voedsel organisatie en de VN voorspellen een pandemie. Miljoenen mensen komen te overlijden, en tegenstanders hebben het over geneuzel van een paar dierenvrienden?

De verborgen rekening van de bio-industrie is groot en gaat of we willen of niet door ons allen betaald worden. In totaal gaat het op dit moment om 500 miljoen dieren, waarvan 20 miljoen varkens die een kort en miserabel leven leiden.Wij exporteren als piepklein landje alleen al bijna 4,5 miljoen biggen naar landen als Spanje, Italië, Hongarije, Kroatië, Slowakije, Roemenië, Bulgarije. In plaats van kennis exporteren we levende dieren. Absurd. De steeds maar groeiende vleesindustrie is een plaag geworden van dramatische omvang.

Het is ook niet zo dat onze boeren welvaren bij deze uitbuiting van dieren. Slechts enkelen verdienen goed geld, de kleine familiebedrijven leiden een kwijnend bestaan. Veel boeren leven onder de armoedegrens. Dat is schandalig. We moeten zuinig zijn op onze boeren en de handen ineen slaan, hoofd en hart verbinden en ervoor zorgen dat we regionaal en diervriendelijk gaan produceren, inzetten op kleinschalige kwaliteitsproductie. We moeten ervoor zorgen dat we trots kunnen zijn op onze boeren die zorgen voor ons dagelijks brood. Weg met de productschappen die boeren klein houden, weg uit de knellende greep van de banken, toeleveringsbedrijven, winkelketens.

De Partij voor de Dieren wil boeren de kans geven kleinschalig te produceren tegen een eerlijke prijs. Het platteland leefbaar voor mensen door woningbouw onder voorwaarden toe te laten op erven. Kleinschalige ondernemers krijgen de eerste drie jaar vrijstelling van de winstbelasting, en zo meer.

We willen genieten van de dieren op het land in plaats van de akelige kale weien met grijze betonnen gebouwen vol verborgen dierenleed. We zetten in Brabant in op kwaliteit en gezondheid. Geen snel opgepompt waterig vlees van mishandelde dieren, met negatieve effecten op de levens van andere mensen dichtbij en veraf, maar langzaam vlees uit de biologische landbouw. In plaats van grote grijze stallen en kale weien: ecologische en diervriendelijke stallen, dieren in kruidenweien, afgezet door houtwallen, met bomen voor schaduw. We kiezen voor biodiversiteit in plaats van ecologische kaalslag. In plaats van méér vlees promoten we het eten van minder vlees als een menslievende en dier en natuur-lievende daad. We promoten regionale biologische groenten en fruit.

Op die manier wordt het Brabants landschap ook aantrekkelijk voor toerisme. De zintuigen worden aangesproken. De kruidenweien en bloemrijke bermen trekken allerlei vogels en insecten aan, ze verspreiden heerlijke geuren, alleen al het beeld van grazende en herkauwende koeien brengt rust. De houtwallen zijn een toevluchtsoord voor vele dieren, de bomen bieden schaduw voor mens en dier. ‘You may call me a dreamer, but I am not the only one..’!

Dr. Birgit Verstappen