Exploi­ta­tieplan Agro & Food Cluster West-Brabant, 2e herziening

Had ik maar een glazen bol. Kon ik maar in de toekomt kijken, en kon ik deze toekomstbeelden maar laten zien aan anderen. Dat zou het werk als statenlid veel makkelijker maken. In deze provinciale staten maken we keuzes voor de lange termijn. We moeten nu al nadenken over hoe we willen dat onze provincie er over 10, 20, 30 jaar uitziet. Willen we meer bomen? Dan moeten we die nu planten. Willen we gezonder eten? Dan moeten we nu gaan omschakelen. En willen we meer duurzame energie, dan moeten we nu gaan investeren.

Maar we kunnen niet in de toekomst kijken. Alleen in het verleden. De herziening van het Agro & Food Cluster West-Brabant geeft ons een kijkje in het verleden. Wat vonden we belangrijk in 2006? In 2012? En hoe verhoudt dat zich tot wat we nu belangrijk vinden? Hoewel we toen al wisten dat de klimaatcrisis eraan kwam, dat we over moesten stappen op duurzame alternatieven voor voedsel en landbouw, hebben we toch ingestemd met een plan om vooral meer glastuinbouw en bedrijven aan te leggen. Het is te lezen in het exploitatieplan dat de infrastructuur voor aardgas moest worden aangepast zodat er 40.000 kubieke meter gas per uur doorheen kan. We weten nu meer over de aardbevingen in Groningen, en over de negatieve gevolgen van het afhankelijk zijn van onbetrouwbare landen, zoals Rusland, voor onze energievoorziening. We weten nu ook meer over de gevolgen van de uitstoot van CO2 voor de wereld waarop we leven.

We zijn in 2012 een weg in geslagen waar we nu aan vast lijken te zitten. Mijn fractie heeft toen gewaarschuwd dat we niet de weg van de glastuinbouw moesten kiezen, maar dat is wel gebeurd. Wij waren toen tegen deze plannen, en we zijn nog steeds tegen.

Laat dit een les zijn voor ons allemaal. Hou die blik op de toekomst. Ook zonder glazen bol kunnen we rekening houden met toekomstige generaties in ons werk. Met gezond verstand en een beetje empathie komen we een heel eind.