Ontwik­ke­lings­maat­schappij Ruimte voor Ruimte

De Ruimte voor Ruimte-regeling is als Titanic in 2001 uit de haven vertrokken en nu als kolos op de ijsberg gestrand. De gedeputeerde financiën probeert met 18 miljoen (als dat het al is) het lek te dichten terwijl de gedeputeerde ruimtelijke ordening op het dek het orkestje dirigeert om de moed erin te houden. Een mythische epos gebaseerd op een waar verhaal. We weten eigenlijk allemaal hoe het afloopt. De vraag die we ons moeten stellen is, “komen we op tijd in de reddingsboot?”

Het is wat de Partij voor de Dieren betreft het beste om deze regelingen te beëindigen en als provincie ons verlies te nemen. We hoeven als provincie geen makelaar of projectontwikkelaar te spelen. Dat doen we al te vaak – met verliezen die niet van de lucht zijn.

Dat zou in onze ogen niet de rol van de overheid moeten zijn. We concurreren zelfs qua woningbouw met gemeenten die - eigen belangen en ideeën hebben, die vaak niet zitten te wachten op de kavels van de provincie.

Het aanwijzen van de kavels is een taak van de gemeentes en wij plaatsen ons daarmee in een ongewenste afhankelijke positie.

De kosten blijven maar oplopen, en om uit de kosten te komen is de tendens om steeds meer kavels te verkopen. Het einde lijkt zoek.

Er staat bij de begrotingsbehandeling 2013: “Als gevolg van de verslechterde marktomstandigheden lopen de kavelverkopen terug (voor de crisis werden 125-250 kavels per jaar verkocht, op dit moment is dat circa 40 kavels per jaar.”

Als er 40 kavels per jaar worden verkocht en om uit de ‘kosten’ te komen er ongeveer 1000 kavels resteren dan betekent dat dat we tot 2039 met dit blok aan ons been lopen.

Hoe heeft het allemaal zo kunnen gebeuren. Wij vinden dat dat onderzocht moet worden. Liefst zo snel mogelijk. Door de zuidelijke rekenkamer of een andere partij.