Opinie: Burger­ini­ti­atief signaal van groeiende onrust onder Brabantse bevolking

Reactie op commentaar Ton de Jong, Brabants Dagblad 10 juli 2009
http://www.brabantsdagblad.nl/mening/5234610/Burgerinitiatief-maakt-de-kloof-nog-groter.ece


Ton de Jong schetst in zijn commentaar op het burgerinitiatief ‘Megastallen-Nee’ het beeld als ware het burgerinitiatief een kansloze en betekenisloze exercitie in burgerinspraak. Het is inderdaad tekenend voor het beleid van de provincie Brabant dat de verordening voor een burgerinitiatief zó geformuleerd is dat alleen nieuwe, of overjarige onderwerpen op behandeling in Provinciale Staten kunnen rekenen naar aanleiding van een burgerinitiatief. Juist die gebieden waarop nú nieuw beleid geformuleerd wordt roepen reacties op bij bezorgde burgers. Mensen leven in het nu, en actualiteit en toekomst zijn niet te verenigen met een verjaringstermijn van vier jaar.

Zeker, bezorgde burgers zijn soms boze burgers, niet in het minst als hen zekere democratische rechten, die aan de grondslag zouden moeten liggen van de Nederlandse samenleving, ontzegd worden. Precies het niét raadplegen van burgers bij het inelkaar knutselen van het beleid ten aanzien van intensieve veehouderij was één van de redenen voor het in het leven roepen van het burgerinitiatief. De kloof was dus al geslagen lang voordat het idee voor een burgerinitiatief ontstond. Er zijn en worden continu beslissingen genomen die talloze negatieve gevolgen zullen hebben voor de inwoners van Brabant. Of de politiek niet aan deze gevolgen heeft “gedacht” valt zeer te betwisten, het riekt eerder naar het laten prevaleren van selectieve economische belangen boven de belangen van de Brabantse en gehele Nederlandse bevolking.

In het burgerinitiatief worden 11 punten genoemd waarop van de provinciale politiek zorgvuldigere afwegingen verwacht worden. Deze punten varieren van volksgezondheid, natuur- en landschapsbehoud tot dierenwelzijn en duurzame landbouw, en hebben hiermee betrekking op de leefwereld van alle burgers. De inhoud van dit burgerinitiatief onder eigenbelang scharen is dan ook een grove aantijging. De ondertekenaars komen uit alle hoeken en gaten van Brabant en zijn letterlijk een gelaagde mix van boeren, burgers en buitenlui. Met een kwalificering van “omwonenden en dierenrechtactivisten” slaat Dhr. De Jong de plank ver mis. 33.234 handtekeningen verzamelen in een tijd waarin de gemiddelde burger zich liever afsluit van alle onheil dat op hem afkomt is een teken aan de wand. Het Brabantse burgerinitiatief is het vijfde provinciale burgerinitiatief rondom de problematiek van de grootschalige intensieve veehouderij, een unicum. De ontwikkelingen in deze sector en de negatieve gevolgen ervan beginnen steeds meer te leven onder de Nederlandse bevolking.

Dhr. de Jong heeft gelijk dat een plichtmatige oefening in schijndemocratie de kloof tussen burger en overheid nog groter zal maken. Echter, dit is niet toe te schrijven aan de mondige burgers die van hun recht gebruik maken om zich uit te spreken over zaken die eenieder aangaan, maar aan de manier waarop (provinciale) politiek bedreven wordt.
De initiatiefnemers zijn er zich terdege van bewust dat Provinciale Staten de mogelijkheid hebben, na een ‘voor de vorm’-behandeling, de adviezen en eisen naast zich neer te leggen. Ondanks dat hebben zij ervoor gekozen een, zeer succesvol, burgerinitiatief van de grond te tillen in de wetenschap dat de onrust onder de bevolking groeit, en dat een burgerinitiatief één van de mogelijkheden is om hier uiting aan te geven. Tevens hebben zij met het project een breed publiek weten te informeren en mensen kunnen binden in hun zorgen. Dit burgerinitiatief is een onderdeel van het alsmaar groeiende besef dat de door de politiek ingeslage weg uiteindelijk een doodlopende zal blijken te zijn die het publieke belang volledig ondermijnt.

Tessie Bevers