Opinie: Het CDA minacht burger

De CDA statenfractie Brabant heeft een Nota intensieve veehouderij geschreven (maart 2009). De idyllische plaatjes van koeien in de wei, scharrelkippen in groene, bosrijke omgeving en varkens in het zonnetje op stro in deze Nota intensieve veehouderij zijn illustratief voor de inhoud ervan: pure propaganda van de ergste soort. Vol halve waarheden en verdraaide feiten, waarbij vooral veel verzwegen wordt. Het woord MRSA komt in de hele Nota bijvoorbeeld niet voor en men zwijgt over het feit dat de afgesproken natuur- en ammoniakdoelstellingen (bijvoorbeeld de natte natuurparels of de 50% ammoniak reductie, zie het akkoord van Cork) bij lange na niet gehaald worden.

Voor de burger in het buitengebied, geconfronteerd met de problematiek van de intensieve veehouderij, is een dergelijke Nota zeer teleurstellend. Van de grootste partij in Brabant, het CDA, hoeft men klaarblijkelijk geen steun te verwachten. Voor deze burger is deze Nota hoogstwaarschijnlijk ook niet bedoeld. Want, als we de tekst van het burgerinitiatief lezen (www.megastallen-nee.nl), dan is deze burger bijzonder goed op de hoogte van wat er speelt op het Brabantse platteland. Men heeft duidelijk weet van de laatste stand van zaken op het terrein van luchtwassers, gezondheidsonderzoeken, (wereldwijde) natuurschade, milieuschade en schaalvergroting. Deze goed geïnformeerde burgers laten zich door een dergelijke Nota intensieve veehouderij echt niet meer op een dwaalspoor zetten.

Het is goed om te weten dat onder deze burgers geen sprake is van een Not-In My-Backyard verschijnsel, maar van een Not-in-Any-Backyard verschijnsel. De weerstand is veel groter dan de overheid en de sector dacht. Zowel in de stad, in een dorpskern als op het platteland is men tegen schaalvergroting, zo concludeert onderzoekster Marloes van Schaik (Percepties van schaalvergroting in de intensieve veehouderij, juli 2008).

Burgers in Brabant hebben zich met hulp van de Partij voor de Dieren tot een groot netwerk verenigd, dat nu zelfstandig opereert en veel kennis herbergt. Deze burgers eisen inspraak in de besluitvormingsprocessen. Zij zijn de rooskleurige, verhullende plaatjes en praatjes meer dan beu. Denk hier bijvoorbeeld ook aan de ansichtkaarten die de provincie Noord-Brabant of gemeentes als bijvoorbeeld Someren verspreiden met scharrelkippen en varkens die vrolijk de camera in kijken. Als we op deze plaatjes afgaan, lijkt heel Brabant één groen paradijs met enkel en alleen biologische veehouderij! Hoe verhullend wil men zijn… Het is geen wonder dat burgers de overheid zijn gaan zien als tegenstander en als ongeloofwaardig. (vgl ook Van Schaik, juli 2008)
Welke burger heeft men met dit soort communicatiestrategieën eigenlijk voor ogen? De ongeletterde Brabander, die nooit en te nimmer teevee kijkt of de radio beluistert en die het van plaatjes kijken moet hebben?

Klik op de volgende link wanneer je de nota wilt lezen: download/Noordbrabant/Nota%20intensieve%20veehouderij%20BOEKJE.pdf

En klik op de volgende link wanneer je het artikel van de woordvoerster van Megastallen-Nee in BN-De Stem wilt lezen: www.bndestem.nl/regio/breda/4735336/Stille-ramp-in-het-buitengebied-van-Brabant.ece?startshow=null&startSlide=null