Inspi­re­rende winter­middag: \'Een vlees­varken is nooit een feest­varken\'

Zondagmiddag 23 januari is de zaal in het Jan van Besouwhuis in Goirle gevuld met een zeer gemêleerd publiek dat één ding gemeen heeft met elkaar: bezorgdheid en onvrede over hoe er met de dieren en ons milieu wordt omgegaan. Provinciale Statenlid Birgit Verstappen geeft het stokje over aan de nieuwe lijsttrekker Marco van der Wel. Temidden van het opgelaaide Megastallen-debat staat op deze wintermiddag het varken centraal.

De vier jaar van Birgit Verstappen
De spandoeken hangen strak vóór en ín het gebouw, de verkiezingsposter met enorme uil kijkt met dwingende blik de aanwezigen aan; plannen voor een goede campagne moeten gesmeed worden! Rond twee uur ’s middags zit iedereen met koffie en een Koerant klaar en heet Birgit Verstappen iedereen van harte welkom. Er wordt aandachtig geluisterd naar haar ervaringen in het Provinciehuis. De vier jaar in de Brabantse Staten zijn enerverend geweest. De tijd van lacherig geritsel in de banken als de Partij voor de Dieren een motie indient of indringende vragen stelt zijn voorbij. Er wordt geluisterd en geknikt door de andere politieke partijen. De woorden ‘dierenwelzijn’, 'biodiversiteit'' en ‘duurzaamheid’ zijn gemeengoed geworden en de jacht is een heet hangijzer in plaats van een hamerstuk tijdens vergaderingen. Birgit neemt afscheid als Statenlid maar zij belooft om de nieuwe kandidaat Marco van de Wel met raad en daad bij te staan. Ook zal zij nu meer tijd hebben om te helpen met posters plakken. Dat zullen wij onthouden. Birgit krijgt een staande ovatie waar zij ontroerd van wordt maar het is absoluut verdiend.

Maidenspeech van nieuwe lijsttrekker Marco van der Wel
Hierover zal iedereen het eens zijn, Marco van der Wel toont zich een goed politicus. Zijn eerdere verworvenheden waren door Birgit al gemeld, hij leverde namelijk een rapport af, ‘Brabant, waar duurzaam echt duurzaam is’, met aanbevelingen voor energie uit zon en wind. Dit rapport was zo overtuigend dat de Provincie vele aanbevelingen direct heeft overgenomen. Een verbazingwekkende prestatie. Als fractiemedewerker heeft hij gewerkt aan de dossiers van ESSENT, Aviolanda, de Agenda van Brabant en het Masterplan Energie. In zijn allereerste speech zet hij zijn speerpunten op een rij: de Essent-gelden moeten voor Brabant worden gebruikt: niet voor meer betonnen snelwegen maar in de groene snelweg, de verbindingen van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) moeten doorgaan. Geen megastallen maar grondgebonden en biologische landbouw. De overheid moet gaan betalen voor dierenopvangcentra – ook voor dieren in het wild die in nood zijn. En er moet een eind komen aan de jacht. De opbouw van zijn speech houdt de aandacht vast, wij hebben vertrouwen in hem.

Yvonne Kroonenberg vertelt
Na een snelle signeersessie van haar boek ‘Alleen de knor wordt niet gebruikt’ vertelt Yvonne Kronenberg over haar ervaringen tijdens haar onderzoek voor dit boek. Ondanks de tegenwerking van spelers in het veld van de keiharde vleesverwerkende industrie weet ze toch een luchtige toon te handhaven. Ze verhaalt over de omgang met ‘flirterige’ mannen die haar vertellen hoe het sperma voor de zeugen wordt opgevangen. En over de zakelijke onderhandeling in de vergaderkamers van de supermarkten, waar ‘Hoofden’ met stropdassen en pakken – die niet met hun naam in haar boek willen - de prijzen voor de ‘kiloknallers’ afspreken. Zelfs een bezoek aan diverse slachthuizen heeft Yvonne doorstaan om kond te doen van het leven en de dood van een Varken voordat dit dier als karbonade op iemands bord eindigt. Het was een indrukwekkend verhaal over een industrie die intelligente dieren op meedogenloze wijze vermaalt. Wij willen dit allemaal zo graag veranderen!

Varkens in Nood
Het hoe en waarom van de oprichting van deze Stichting wordt door de directeur Hans Baaij stapsgewijs uitgelegd. Na de eerste grote ruiming van honderdduizenden varkens tijdens de varkenspest hebben een aantal schrijvers de koppen bij elkaar gestoken. Jurist Hans Baaij was toen in de gelegenheid om alles op poten te zetten. In 2006 is hieruit de Stichting Dier & Recht ontstaan, met een eigen tijdschrift, en in 2008 is Varkens in Nood geboren. Varkens in Nood brengt de ‘vleeswijzer’ op de markt, een handig kaartje als hulpmiddel voor de consument met gegevens en onafhankelijke informatie over vlees. Ook vertelt Hans Baaij een primeur: binnenkort komt er een ‘app’ voor de I-phones, waarmee men de streepjescode van vlees kan ontcijferen. Herkomst van het vlees, schadelijke stoffen, watervervuiling, zelfs een ALARMcode en de gezondheidsrisico’s van dierziekten die overdraagbaar zijn op mensen zullen in één oogopslag te zien zijn. De kiloknaller wordt ontmaskerd! Applaus voor Hans.

Muziek, drankjes en hapjes

De geweldige sfeer van de middag komt niet alleen door de boeiende sprekers en de fijne mensen waarmee je geheel op één lijn zit. Ook de muziek van Tom Wolkers – inderdaad, ‘zoon van de overleden Jan Wolkers die lijstduwer was voor de Partij voor de Dieren - met zijn begeleider is een lust voor het oor. In de pauze nemen mensen plaats op een stoel voor een camera om een videoboodschap in te spreken: “Ik stem op de Partij voor de Dieren, want…” Achter hen kijkt de uil op de PS-verkiezingsposter mee. Maar let op: alles wat u zegt kan gebruikt worden voor onze campagne…..

Bij de informatiekraam werden de boeken bekeken, vragen gesteld, PvdD-buttons opgespeld en ervaringen, tips en e-mailadressen uitgewisseld. Door de drukte hingen de varkenssnuitjes waarmee de tafel was versierd al snel scheef. Bij de uitgang kreeg iedereen die het wilde een grote uilen-verkiezingsposter mee om op een goed zichtbare plek op te hangen. De campagne begint en hopelijk betekent dat een stapje richting einde van de vee-industrie, want een Vleesvarken is nooit een feestvarken…..

Verslag: Marianne Stolp