Koers­ver­an­dering Werkgroep behoud de Peel

Het verlies van Werkgroep Behoud de Peel van het IPPC-beroep in Venray (gemeentes hoeven alleen te toetsen of de beste technieken worden toegepast; de emissie kan daarbij ongelimiteerd toenemen) is een zeer ernstige kwestie. Dit betekent dat de niet-Europees beschermde natuur bij de Wet milieubeheer vrijwel vollledig vogelvrij is voor wat betreft ammoniak.

De werkgroep heeft daarom besloten om nog meer met de Nb-wet te gaan doen.

Ze heeft besloten om niet meer 1 mol depositie als grens te nemen, maar tegen elke depositietoename binnen 5-10 km van een Nb-gebied bezwaar te maken (als de directe depositie met AAgro-Stacks berekenbaar is).

Daarnaast hebben zij hun salderingsbeleid aangescherpt. Voorheen eisten ze eerst altijd alleen compensatie van de toename van de directe depositie in het gebied. Maar een bedrijf op grotere afstand heeft i.h.a. maar een heel kleine depositie op het gebied. Een kleine intrekking op korte afstand zou dan heel veel meer emissie op grotere afstand mogelijk maken. Dat is een ongewenste situatie omdat de totale hoeveelheid emissie dan nog niet verminderd.

De RvS heeft tot nu toe bij ammoniak en de Nb-wet altijd alleen gekeken naar de berekenbare directe depositie, afkomstig van 1 bedrijf. De Werkgroep trekt een parallel met beregeningen uit grondwater. Uit jarenlange jurisprudentie blijkt dat een nieuwe beregening binnen de bufferzone niet mag, vanwege de invloed van alle beregeningen tezamen, ook al is de invloed van die ene beregening niet aantoonbaar. De invloed van alle beregeningen tezamen is vergelijkbaar met de achtergronddepositie van ammoniak/N, die volgens de RvS al veel te hoog is.

De Werkgroep eist voortaan dat behalve compensatie voor de toename van de depositie ook dat de extra emissie in de Peelregio wegvalt.

De Werkgroep verwacht dat het nieuwe beleid ook veel ´gewone natuur´ ten goede komt.

Zie ook: www.wbdp.nl