Opening nieuwe megastal voor vlees­kuikens, alles onder controle?

Landerd, 22 april 2009- In het kader van het BURGERINITIATIEF MEGASTALLEN NEE! namen een aantal geïnteresseerden dierenvrienden afgelopen week een kijkje op een van de grootste pluimveehouderijen op het Brabantse platteland.

Het bedrijf waar dieren in zes weken tijd van piepkuiken tot vleeskuiken worden vetgemest, breidde de bouwblokcapaciteit uit tot een totaal van honderdvijftigduizend dieren. Deze dieren, gevoerd met een tot meel gemalen mengsel van mais, soja en graan vinden hun einde in de non stop draaiende slachtlijnen van de vleesverwerkende industrie.

Vanwege de opening van een nieuwe stal –oppervlakte 100 x 20 meter en toekomstig thuis voor zes en veertig duizend Ross-vleeskuikens- werd hier een receptie gehouden. Het was een soort RaboBank Chicken Fair compleet met een rokende barbecue waarop men al kan proeven hoe de toekomstige bewoners smaken.

Rond de klok van half drie is de tot bedrijfsfair omgedoopte stal overwegend gevuld met standhouders die gekleed in dure pakken royaal glossy folders met allerhande informatie uitdelen. Hierin worden allerlei belangrijke zaken vermeld: Ademhalingsbescherming-produkten, tonnetjes rattengif, waterfilters, vernevelingsapparatuur (waarmee antibiotica en ontsmettingsmiddelen gesproeid kan worden over de kuikens), brandblusmiddelen enz.enz.

Ook worden pennen, sleutelhangers en schrijfblokjes gratis uitgedeeld.

Er is niets dat hier nog doet denken aan wat vroeger een ‘boerderij’ heette.

Er ligt letterlijk geen strootje meer in de weg!

Wonderlijk hoe weinig politiek en bedrijfsleven hebben opgestoken van de ellendige situaties die zich zes jaar geleden door de Vogelgriepcrisis 2003 in de regio hebben afgespeeld. Want de vlotte babbels van agrarisch makelaars en bedrijfsaccountants zijn tot daar aan toe, maar de enthousiast meepratende en meedenkende vrouwelijke dierenarts is een ander verhaal. Zij blijkt de mening toegedaan dat alles volledig onder controle is. Vond het zelfs jammer dat er geen ‘diermeel’ meer gevoerd mag worden (lees: gemalen kadavers) “daar zit lekker veel eiwit in, dan groeien ze nog sneller”.

Zij vond het moreel best acceptabel dat de ‘uitval’ met zo’n 1200 dieren op een starttotaal van 46000 is, maar daarmee is in feite alleen een bedrijfseconomisch plaatje neergezet. De boer zal heus wel scherp op letten zodat zijn portemonnee er per mestronde niet bij inschiet. Een mestronde duurt zes weken en daarna kan ’s nachts een vangploeg aan de slag. ‘Dan zijn de dieren rustiger en alles is handwerk. En dat is heel zwaar want de dieren wegen heel wat kilo’s’ (zei ze nog trots)

De onverzadigbare honger naar almaar méér dat zich stand na stand schaamteloos aan ons opdrong deed ons naar buiten vluchten. Wij dachten daarbij aan wat de dierenarts ons vertelde: de stallen zijn veterinair te luchten door de luiken open te zetten, waardoor smetten verdreven worden. Alles onder controle...

Juist op dat moment reed er een vrachtwagen met drie etages schuimbekkende gestresste varkens op de weegbrug, die zich pal tegen de nieuwe kuikenstal bleek te bevinden. De stank van de inpandige drumstickgrill vermengde zich zodoende met de doodsangstaroma’s van de krulstaarten.

Het zal niet lang meer duren of de droom spat uit elkaar, het wachten is op een nieuwe uitbraak van een zoonose ( een dierziekte die van dier op mens kan overgaan) zoals de vogel of varkens griep. Met deze vorm van grootschaligheid en de nauwe contacten tussen verzwakte dierensoorten uit de intensieve veehouderij, zoals hier tussen varkens en vleeskuikens, neemt die kans alleen maar toe. Een grieppandemie ligt op de loer…