Opinie: Hypo­the­tisch interview met apen­han­delaar Hartelust

Na kritische Kamervragen en een protest voor de deur van Hartelust B.V. in Tilburg, is het tijd voor een kritisch interview met de eigenaar van dit omstreden bedrijf.

Wat doet u in het dagelijks leven, meneer Hartenlust?
“Ik ben apenhandelaar.”

Wapenhandelaar? Is dat wel een legaal beroep?
“Nee, niet wapenhandelaar, APENhandelaar. Ik koop apen, of liever gezegd: Niet Humane Primaten (NHP) op uit landen als China en Mauritius en dan verkoop ik ze weer aan laboratoria in heel Europa. En dat doe ik allemaal vanuit Tilburg-Noord.”

Maar is het ook niet verboden om apen te houden?
“Dat klopt gedeeltelijk. In Nederland is het verboden om apen als huisdieren te houden. Maar van de gemeente Tilburg mag ik ze wel in heel kleine hokjes houden in een loods. Sterker nog, recent is die vergunning uitgebreid waardoor ik net iets meer dan 1000 apen mag houden.”

U krijgt zomaar een vergunning van de gemeente?
Ja hoor, ik mag verhandelen wat ik wil. Goed voor de werkgelegenheid, toch?

U zegt dat u de apen verkoopt aan laboratoria in heel Europa. Hoeveel apen verkoopt u aan laboratoria in Nederland?
“Oh nee, aan Nederlandse laboratoria verkoop ik niet. Bijna alle apen waar in Nederland proeven op worden gedaan, komen uit Rijswijk. Daar zit het Biomedical Primate Research Centre (BPRC).

Waarom is dat zo geregeld?
“Van apen die uit Rijswijk komen, is zeker te zeggen dat ze niet via wildvang verkregen zijn. De apen worden op locatie gefokt. Verder worden die apen natuurlijk ook gewoon voor dierproeven gebruikt, dus in mijn optiek maakt het allemaal niet echt uit.”

Wildvang?
“De naam zegt het al; uit het wild gevangen. In Nederland mogen geen proeven worden gedaan met apen die uit het wild gevangen zijn.”

Veel apen die in Europa voor proeven worden gebruikt komen uit China en Mauritius. Worden de apen die u koopt gefokt of uit het wild gevangen?
‘’Die worden inderdaad gefokt. Wildvang mag niet, dat is tegen de internationale regels.’’

Wij hebben gehoord dat apenfokkers uit die landen wel gebruik maken van apen die uit het wild worden gevangen uit landen als Vietnam, Cambodja, Indonesië en Laos. Weet u zeker dat dat bij uw apen niet het geval is?
‘’De apen die ik koop hebben allemaal papieren waarin staat dat ze niet uit het wild komen, en een land als China houdt zich natúúrlijk aan alle internationale regels.”

Maar dat kunt u zelf niet controleren?
‘’Nou ja, er zitten papieren bij, dat ze niet uit het wild komen. Ik vertrouw daarop.’’

Aan welke landen verkoopt u de apen?
“Dat zeg ik liever niet. Dat is bedrijfsgevoelige informatie.”

Vorige week stond in de krant dat u apen levert aan de Universiteit van Parma en dat die apen daar blind worden gemaakt. Kan dat zomaar?
“Even voor de duidelijkheid; ik ben leverancier, dus ik hoef alleen maar te voldoen aan de regels voor het leveren van de apen. De mensen die de dierproeven doen moeten zich aan de regels van hun eigen land houden. Daar heb ik niets mee te maken.”

Bedankt voor dit interview.

De handel in apen is in nevelen gehuld en de eigenaar van Hartelust B.V. is karig in de communicatie met journalisten en politici. Het hoogst haalbare is daarom bovenstaand hypothetisch interview.

In Tilburg staat een loods waarin primaten in erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. Hoe kan dit, terwijl het houden van dit soort dieren in andere gevallen verboden is?

Dit brengt me terug op de tweede vraag in het hypothetisch interview: Hoe kan het zo zijn dat in een land als Nederland, apenhandelaar een legaal beroep is? Apen worden door Hartelust B.V. gezien als handelswaar, puur voor de winst. De apen -exacte herkomst onbekend- brengen hun tijd door in krappe kooien, zonder gelegenheid om hun natuurlijke gedrag uit te oefenen. Daarna worden de dieren onder wie weet welke omstandigheden vervoerd naar een plaats waar ze nog meer moeten lijden.

In het BPRC in Rijswijk lijden de dieren ook, laat daar geen twijfel over bestaan. Dit artikel is dan ook geenszins een vergelijking tussen Hartelust en het BPRC, of een vergoeilijking van de activiteiten van het BPRC of andere proefdiercentra. De Partij voor de Dieren keurt elke vorm van dierproeven af, ook de dierproeven die volgens het Rijk nu nog als noodzakelijk wordt geacht. Ontwikkeling van onderzoek zònder dierproeven is de enige juiste stap voorwaarts. De Partij voor de Dieren wil dat alle proefdierfaciliteiten worden opgedoekt.

Nederland, en in dit geval de gemeente Tilburg, heeft een directe verantwoordelijkheid. Hartelust is een doorgeefluik van levende wezens tussen twee stations waar wij de leefomstandigheden niet van kennen. De gemeente Tilburg faciliteert deze praktijken door aan Hartelust een vergunning te verlenen en Hartelust vult zijn zakken. Als meer mensen toch eens zouden weten wat zich aan de Kapelmeesterlaan in Tilburg afspeelt..