Partij voor de Dieren wil varkens­in­vasie in Brabant voorkomen

Weinig mensen in Brabant zijn op de hoogte van de enorme ruimte die de reconstructieplannen bieden voor uitbreiding van intensieve veehouderijen in vrijwel heel Brabant. Er komen dan wel niet direct varkensflats, maar wel megabedrijven die kunnen doorgroeien tot twee-en-een-halve hectare: dat zijn 5 voetbalvelden vol!

De Partij voor de Dieren vraagt GS om sturing op dit dossier, omdat de reconstructieplannen zijn geschreven met een andere, veel stringentere ammoniakwetgeving. Nu deze wetgeving verruimd is, dreigt de balans aan evenwichtige ontwikkeling in Brabant verloren te gaan. De welvaartsgroei komt terecht bij een kleine groep boeren (de varkensbaronnen), terwijl vele burgers in hun belangen worden geschaad. Zij krijgen te maken met méér stank, méér geluidsoverlast, méér transport, verdere verstening van het buitengebied en waardedaling van hun bezit. De gemeenten kwijten zich vaak niet goed van hun taak, als het gaat om het belang van de niet-agrarische burger te dienen. Ook de provincie is als een regisseur die te veel op gaat in het spel van de baronnen.

Deze varkensbaronnen zijn goed vertegenwoordigd in de Brabantse politiek. Misschien horen we daarom zo weinig over hoe het hele systeem vastgelopen is. We importeren enorme hoeveelheden veevoer, we exporteren enorme hoeveelheden varkens en de mest blijft hier. Vooral in Brabant. Voor elke Nederlander blijft er jaarlijks een hoeveelheid dierlijke mest over van 4.000 kg, dat is 33 badkuipen vol per inwoner, van zuigeling tot senior. Mede dankzij ons mooie Brabant! En worden we niet bedreigd door het mestoverschot, overschrijding van de fijnstofnormen en de teloorgang van het agrarisch gezinsbedrijf onder invloed van megastallen en varkensflats dan is het wel door de oprukkende MRSA besmettingen die via de veehouderij verspreid worden, de Q -koorts die voor mensen besmettelijk is, de vogelgriep die een pandemie gaat veroorzaken volgens WHO en Wereldbank. En dan hebben we het nog alleen maar over wat wij mensen onszelf tekort doen. De uitbuitingspraktijken waaraan miljoenen dieren worden blootgesteld zijn ongekend in de geschiedenis van de mensheid.

Het is een gotspe dat een partij als het CDA die van rentmeesterschap durft te spreken zich medeschuldig durft te maken aan dergelijk onduurzaam en kortzichtig beleid. Eén kilo vlees kost in de productie net zoveel water als 2 jaar douchen. Eén kilo vlees kost net zoveel energie als 3 uur lang rondrijden met je auto terwijl je thuis alle lichten aan laat. De veehouderij stoot meer broeikasgassen uit dan verkeer en vervoer samen (wereldwijd 18 vs 13 %), maar de Brabantse overheid ligt er niet wakker van. De intensieve veehouderij die vorig jaar per saldo 7 procent is gegroeid in Oost- en Midden-Brabant wordt onvoldoende aan banden gelegd of terugdrongen. De politiek in Brabant steunt de steeds voortgaande schaalvergroting in de veehouderij. Daardoor ontstaan megabedrijven die de kwaliteit van de omgeving aantasten, het roven van voedselbronnen in de 3e-Wereld in stand houden en veel dierenleed veroorzaken.

Indien er een eerlijke prijs voor vlees betaald zou worden, kan deze schaalvergroting gestopt en misschien zelfs teruggedraaid worden. De landbouw zou dan weer in balans met de omgeving zijn, landbouwhuisdieren zouden een beter leven kunnen krijgen, er zou minder tapioca- en sojameel uit de 3e-wereld ingevoerd hoeven te worden en het probleem met overtollige mest zou opgelost zijn. Wanneer de overheid het lef heeft om hierop te sturen, komt dit het welzijn van alle burgers ten goede.
Waarom nemen we geen voorbeeld aan Groningen. Gedeputeerde Staten aldaar willen de komst van grote intensieve veehouderijen verbieden. Als eerste provincie in Nederland wordt gewerkt aan een verordening, waarin 'megalomane bedrijven worden geweerd die de menselijke maat ver te boven gaan'.

Info: dr. B. Verstappen
Fractie Partij voor de Dieren
Bolakker 24
5081EH Hilvarenbeek
06-17140214