Vakan­tie­be­stemming van een dieren­vriend

Op 5 juli 2007 gaan meer dan duizend sportieve mensen uit héél de wereld weer naar Pamplona. Niet om mee te doen met het stierenrennen, maar om te proberen het festival van San Fermin - waarin het Stierenvechtersseizoen wordt geopend – te veranderen in ècht feest zonder bloedvergieten en dierenleed. De “Running of the Nudes-ROTN-” georganiseerd door Peta in samenwerking met de zusterorganisatie CAS (Comité anti stierenvechten) gaat dan voor de vijfde maal van start. Het rennen door de smalle straten van Pamplona, iedereen schaars gekleed in het wit, rode hartjes strooiend, met opwindende muziek, begeleid door vuurvreters, steltlopers, acrobaten en straattheater artiesten móet de nieuwe traditie worden! Het stierenrennen, waarin dol gemaakte angstige dieren hun dood tegemoet rennen richting arena gaat tot het verleden behoren.

Verzamelen bij de ARENA waar het feest van San Fermin groots staat vermeld

Het is niet meer van deze tijd dat sensatiezoekers aan hun trekken komen door het mishandelen van dieren. Misschien denken veel mensen nog dat het allemaal wel meevalt: de stieren hebben immers een goed leven gehad, dat rennen vinden ze zelf ook leuk, het is al eeuwen zo, traditie is nu eenmaal traditie….
Maar de dieren worden wel degelijk vóór het rennen zodanig getreiterd dat ze op hol slaan, de straatjes zijn glad, de dieren vallen en breken botten of rennen in paniek tegen muren aan. In ieder geval eindigt het leven van elke stier die nog wel op zijn poten kan staan in de arena.
En wat daar gebeurd tart iedere omschrijving:
de stieren hebben geen enkele kans. Picadors op paarden met geblinddoekte ogen –immers ieder paard weigert in de buurt van de stier te komen als hij die kan zien - steken net zo lang in de rug van stier totdat de rugspier verzwakt en de matador uiteindelijk de longen kan doorboren zodat de stier in zijn eigen bloed stikt. Een ooggetuige verteld: “Na afloop zag ik hoe de paarden trillend en met dekens doordrenkt van bloed langs mij komen om de stier weg te slepen”.
Wrang is dat in het centrum van Pamplona een beeld van de heilige St. Franciscus van Assisië staat. Hij die met de dieren kon spreken.

Poort van de ARENA bloedrood, hoe toepasselijk!

Mijn deelname aan de “ROTN” vorig jaar en gesprekken met inwoners van Pamplona heeft veel inzicht verschaft over het hele Corrida-gebeuren. Het is niet zozeer de traditie die het geheel in stand houdt maar een zeer welgestelde bovenlaag van de bevolking zit hierachter. Veelal project-ontwikkelaars en grootgrondbezitters die het meest aan het stierenvechten verdienen. Wel viermaal verdienen zij aan de stier: het fokken en verkopen van vechtstieren, de inkomsten van de arena, het vlees van de stier -wordt in hondenvoer verwerkt - en als laatste probeert men het stierenvechten continue te exporteren. Het hele pakket van de matador met zijn gevolg, de fel gekleurde kleding, bijbehorende muziek, paarden enz. kan geleverd worden als cultureel exportartikel. Modieus is nu dat ook vrouwen als matador opgeleid worden. Regelmatig wordt met veel bombarie een stierengevecht als nieuw amusement aangeboden in landen zoals China, Rusland, Mexico, Zuid Amerika. Landen die geen traditie met stierenvechten hebben.

Duizenden toeschouwers op de brug

Toerist wees op je hoede, ga NOOIT naar een stierengevecht, ieder kaartje brengt geld in het laatje van deze meedogenloze lieden en draagt bij aan het instandhouden van wreedheid! Beter nog: laat je afkeer horen bij iedere reclame die stierenvechten promoot.

"Klaar voor de start"...

Marianne Stolp