Perspec­tiefnota 2016

Voorzitter,

We lezen in de perspectiefnota heel veel procedureafspraken. En dat is prima. Toch zien wij als partij ook graag meer concrete doelen en resultaten. Het vaststellen van een overlegstructuur en samenwerkingsstructuur is een ding, het behalen van de doelen is twee. De perspectief nota onderkent dit ook, uit diverse evaluaties komt naar voren dat;
- vooraf onvoldoende helder wordt gemaakt welke doelen en resultaten gerealiseerd gaan worden;
- efficiëntie en effectiviteit moeilijk te beoordelen zijn;
- betere monitoring en betere evaluaties nodig zijn.

Samenvattend: U weet waar het aan schort, maar realiseert zich niet dat al die partnerschappen en overlegstructuren dat probleem gewoon oproepen.

Mensen, bedrijven en overheden gaan vooral datgene doen waar ze zelf voordeel in zien. Controle en sancties blijven nodig om naleving te borgen. En het beschermen van kwetsbare waarden blijft een verantwoordelijkheid van de overheid. Wij willen dan ook feitelijk meer concrete afrekenbare doelen geformuleerd zien, niet alleen maar procesafspraken.

Ghandi zei: Be the change you want to see

De burgers hebben middels een burgerinitiatief laten weten: “Megastallen, Nee!” Toch hanteert de provincie geen definitie voor megastallen. Wanneer we de algemeen bekende definitie hanteren, groeit het aantal megastallen met meer dan 250 melkkoeien en 7.500 varkens gestaag. En omgekeerd evenredig daalt het aantal boeren en daalt de werkgelegenheid in de primaire sector. Tegelijkertijd groet het aantal leegstaande agrarische gebouwen. Met alle sociaal maatschappelijk economische problemen van dien.

Nemen we ons zelf als Provinciale Staten nog wel serieus? In 2011 hebben wij gesproken: “genoeg geen vee erbij!” “Provinciale Staten zullen alles in het werk stellen om de veestapel te laten krimpen.” Toch groeit sinds onze uitspraak de veestapel in Brabant.

Voorzitter, als we zelf geen serieuze stappen zetten, hoe geloofwaardig is de politiek dan nog? Het antwoord zit onder andere in ons provinciaal beleid. Daar moeten we als staten opnieuw serieus naar gaan kijken. Klaarblijkelijk is die niet ingericht op de wens van Provinciale Staten voor minder dieren. Dat kan niet a la minute gerealiseerd zijn, maar het moet wel nu in gang gezet worden. We overwegen hier een motie over in te brengen, maar graag de reactie van de gedeputeerde!

Wij willen graag beter inzicht krijgen in de ontwikkelingen van de intensieve veehouderij; dat is belangrijk voor al het provinciaal beleid, daarom vragen wij aan het college om dat te monitoren.

Be the change you want to see!

Dat kan niet zonder een een planeetbrede visie. Ons handelen als individu maar ook als politiek heeft direct effect op wereldschaal. Ons Appletje hier zorgt weldegelijk voor slechte werkomstandigheden in China. Ons stukje vlees zorgt weldegelijk voor ontbossing en dierenleed. Ons beleid in Brabant heeft nog steeds de afname aan biodiversiteit niet kunnen stoppen.

Schrijver Ewald Engelen, zei: ook ik ben een zondaar en hij wees naar zijn Appletje. En zijn we dat niet allemaal. We willen allemaal een Appletje. We stoppen het genot van het Appletje in de ene kant van onze hersenen, ook al weten we dat mensen zelfmoord plegen in de Applefabriek, maar dat stoppen we aan de andere kant van onze hersenen. En die delen communiceren klaarblijkelijk niet met elkaar. Bij leden van de Partij voor de Dieren is de link tussen vlees en dieren wel gelegd, maar met Appletjes nog niet helemaal.

Be the change you want to see!

Onze vork is een machtig wapen geworden. En heel veel mensen, met name jonge mensen ervaren dat ook zo. Een gezonde levenswijze, geen gif op je tomaat, en het voedsel van Lokaal Brabant. Niet voor niets groeit de markt voor biologische producten. Zo sterk zelfs dat er 500 biologische boeren te kort zijn in Nederland. Die producten komen nu uit het buitenland. Een gemiste kans voor Brabant! In het Agrofood-dossier komen we de innovatieve vleesvervangers niet tegen. Ook een gemiste kans voor Brabant!

Be the change you want to see!

Dat geldt ook voor onze inkoop, bijvoorbeeld voor ons bedrijfsrestaurant. In de vorige periode heeft de PvdD geprobeerd om alleen nog biologische eieren in te kopen. De kosten 1 cent per ei meer, totaal 300 euro per jaar extra. En nu denken uw staten “mooi resultaat”, maar mooi niet. Het is niet gelukt. Dat zegt voor mij iets over onze instelling als Staten. Als zo’n kleine stap niet lukt. Wat kunnen mensen dan van ons verwachten?

Voorzitter, ik ga hier nu niet een motie over indienen. Wat ik wil zeggen: bent u van een partij en heeft u een gedeputeerde, doe er iets aan!

Een belangrijk onderdeel van de provinciale bevoegdheid zit in de controle en handhaving, de VTH-taken. Ervaring leert dat als er niet voldoende inzet is in controle en handhaving, dat mensen en bedrijven zich niet automatisch aan de vastgestelde regels houden. Een duidelijk voorbeeld zijn de stilzittende veehouderijbedrijven.

Goed dat er door het college een gecoördineerde aanpak met provincie en gemeente is aangekondigd. De bestuursopdracht gaat over het ontwikkelen van een integrale aanpak rond vergunning, toezicht en handhaving met aandacht voor de thema’s agrofood/zorgvuldige veehouderij, energie en externe veiligheid. Wij zouden graag ook gezondheid als provinciaal thema bij de VTH-taken willen betrekken. Het staat immers nu ook in de structuurvisie. Wij dienen hiervoor een amendement in.

Be the change you want to see!

Een apart onderdeel in de perspectiefnota is de varkenssector en met name de financiële malaise en milieudruk en overlast. Overproductie en structureel lage opbrengsten zorgen voor een vicieuze cirkel waarin schaalvergroting de enige uitweg lijkt. De opkomst van leegstaand agrarisch vastgoed is daar een gevolg van. Zoals wij het interpreteren heeft het college nog geen vast omlijnde visie. Gedeputeerde, komt ook de afname van het aantal dieren in de varkenssector terug in de uitwerking?

In de perspectiefnota wordt geconstateerd dat leegstand een structureel probleem is. Er is een monitor leegstand in ontwikkeling en het college is voornemens een programma leegstand te ontwikkelen. In het Statenvoorstel geven GS aan dat leegstand allereerst de verantwoordelijkheid van de eigenaar is. Wij zijn het daarmee eens en wat ons betreft worden de maatschappelijke kosten van leegstand dan ook niet op de samenleving verhaald.

Wij zijn van mening dat er binnen de te ontwikkelen aanpak van leegstand geen beroep moet wordt gedaan op sociale subsidies, maar dat het ‘revolverend, tenzij’-principe wordt gehanteerd, zoals dit in de afwegingsladder voor de Begroting 2017 gehanteerd wordt. Deelt de Gedeputeerde onze mening?

Onze voorkeur heeft het dat de financiële dekking voor de aanpak van leegstand, van bijvoorbeeld agrarische gebouwen, wordt bewerkt met landschapsverbetering en verplichte sloop van oude gebouwen. Zoals dat nu ook wettelijk mogelijk is. Graag horen we de mening van de Gedeputeerde hierover!

Ten slotte nog een aantal opmerkingen en vragen omtrent de natuur in Brabant.

Bescherming van de natuur en realiseren van de EHS zijn kerntaken van de provincie en van groot belang. Ook hier zoeken we duidelijkheid in de geleverde prestaties. Het groenfonds is nu een aantal jaren op weg. Wat wij missen is een overzicht van de behaalde streefwaarden wat betreft het realiseren van Brabantse natuurdoelstellingen en een evaluatie van het beleid.

Een vraag aan de Gedeputeerde: Hoe staat het met kwantitatieve en kwalitatieve resultaten, oftewel het aantal hectares en het behaalde ecologisch rendement en dus de effectiviteit van het beleid! Heeft het college daar duidelijk zicht op, en wanneer krijgen PS daar inzicht in?

Tevens hebben we eenzelfde vraag over de opvang van de wilde inheemse dieren in Brabant, waarvoor PS in 2013 een subsidieregeling in het leven hebben geroepen. Een vraag aan de Gedeputeerde: Is duidelijk wat de prestaties tot nu zijn, en wat bijvoorbeeld nog knelpunten voor de toekomst zijn?

Als laatste, voorzitter,
Op 6 april jongstleden zijn in een Oirschotse veehouderij 10.000 dieren levend verbrand. Als ik de berichten lees over de veelvoud aan stalbranden van de afgelopen jaren, vraag ik me af wat er precies wordt bedoeld met de intrinsieke waarde van het dier.

Dieren moeten wat de Partij voor de Dieren betreft even goed tegen brand worden beschermd als mensen – ze moeten op zijn minst beter beschermd worden dan dingen. Er wordt nog lang niet alles gedaan om brandveilige stallen te creëren. Zo zou de beheersbaarheid van brand door een maximum aan de omvang van het compartiment in een stal, het aantal slachtoffers al drastisch kunnen verminderen.

Momenteel hebben veel veehouderijen niet eens brandmelders- of blussers in het bedrijf aanwezig omdat dit niet verplicht is. Sinds 1 januari 2014 is er wel een aparte categorie voor brandveiligheid opgenomen in de Maatlat Duurzame Veehouderij (MDV).

We willen graag weten een overzicht van maatregelen die wij kunnen en wat ons betreft doen zouden moet nemen om stalbranden te voorkomen. We dienen daarvoor een motie in.

Be the change you want to see!