Bestuurs­rap­portage 2019


13 september 2019

Natuur
Bij Natuur en Milieu wordt gezegd dat we de 'basis op orde' moeten krijgen en houden. Dat klinkt als zesjescultuur en is nu al een aantal Burappen lang de denklijn voor natuur. Wordt het niet eens tijd dát de basis op orde is, en dat we ook echt op die basis gaan bouwen?

We zien wat vorderingen in de herstelmaatregelen voor de leefgebieden in de Natura 2000-gebieden. Hopelijk blijft dit een belangrijk speerpunt; ook wanneer daar geen directe ontwikkelruimte voor terug komt door middel van het PAS. We mogen niet meer op de pof ontwikkelen.

Helaas hebben deze vorderingen nog niet tot gevolg dat de basis op orde is. Bij de subsidieregeling biodiversiteit en leefgebieden zijn er 3000 maatregelen gepland in 15 leefgebieden. Uw streefwaarde is 100-200 maatregelen per jaar. Dat betekent dat we ongeveer 20 jaar bezig zijn met het hele project. De ambities moeten hoger.

Voor het Natuurnetwerk Brabant is de doelstelling 3100 ha voor het provinciale deel, en zien we een verwerving van 200 ha per jaar. Zodoende zijn we nog 15 jaar bezig met het hele plan, en dan gaan we over de deadline heen. Ook hier is een versnelling nodig.

In het voorgangsoverzicht Groen Ontwikkelfonds Brabant lezen we echter dat alles ‘conform planning’ verloopt. Graag uitleg van het college.

Bomenkap
We zien nog steeds dat er behoorlijk vaak en veel bomen worden gekapt. Percentueel hebben we in Brabant meer bos gekapt dan Brazilië. Het is dus behoorlijk hypocriet om alleen naar Brazilië te wijzen voor hun bomenkap. Ook wij moeten ons bos beter beschermen. Zou het niet raadzaam zijn om onze natuurdoeltypen hierop aan te passen?


Water
Water: soms teveel, vaak te weinig, en nergens schoon genoeg.

Verdrogingsbestrijding ten behoeve van de natuur schiet duidelijk tekort, omdat de maatregelen die de waterschappen nemen, niet voldoende en niet effectief genoeg zijn. Dus de doelstellingen van de KaderRichtlijn Water zullen niet worden behaald in 2027.

GS gaat hierover praten met de waterschappen. Wat kunnen we hiervan precies verwachten?

Ook het diepe grondwater is steeds vaker een probleem. Uit de Centrale Slenk wordt jaarlijks meer water opgepompt dan er kan worden aangevuld. Ja, er is een overeenkomst met Brabant Water gesloten. Maar wat echt nodig is, is om ook de industriële onttrekkers aan te pakken. Is GS dat met ons eens?

De kwaliteit van oppervlaktewater blijft een probleem. Het voldoet vrijwel nergens aan de norm, met name door overbemesting. De agrarische sector zal hier actief moeten werken aan het terugdringen van de hoeveelheid meststoffen in het oppervlaktewater. Maar… de POP3-gelden zijn inmiddels besteed. Gaat de sector nu zelf de overige aanpassingen betalen?

VTH
Er ligt een zware opgave aan toename van VTH taken in relatie tot de PAS. De ODBN heeft een probleem met de bedrijfsvoering, en daar wordt nu aan gewerkt (meerjaren operationeel plan). Er is in het algemeen een tekort aan gekwalificeerd personeel.

Wanneer kan de ODBN volgens u op volle kracht werken, en wat is daar voor nodig?


Eiwittransitie
Samen met Flevoland, Overijssel en Gelderland wil onze provincie met het ministerie LNV een Nationaal Eiwitplan oprichten.

De andere drie provincies hebben al mooie initiatieven voor de plantaardige eiwittransitie opgezet, gericht op onderzoek, producent en consument. In Brabant zijn we niet verder gekomen dan het verbouwen van nedersoja.

Het enthousiasme straalt er niet van af, ook kijkend naar onze eigen catering. We worden er nog steeds niet echt warm van. Werk aan de winkel!

Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij
Achterblijvend op de maatschappelijke ontwikkelingen, blijft het Brabantse landbouwbeleid zich hoofdzakelijk richten op het in stand houden van de intensieve veehouderij.

Neem de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij (BZV). Met greenwashende maatregelen worden uitbreidingen toegestaan, wat de provincie ruim 13 duizend euro per aanvraag kost.

Voor zover ondernemers het überhaupt via de BZV aanfietsen: de goedgekeurde aanvragen van vorig en huidig jaar zijn op twee handen te tellen. Een trieste symbiose van een papieren tijger en een dood paard. Moeten we de eindevaluatie van 2020 nog wel afwachten?