Veror­dening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant 2013

De heer Van der Wel (PvdD):
Voorzitter, ik constateer dat zo’n gemakkelijk onderwerp door verschillende fracties niet aan mij is uit te leggen en dat ze dan toch verwijzen naar de gedeputeerde. Dat is jammer. Ik doe echt mijn best om het te begrijpen maar ik hoor geen argumenten waarom de papieren werkelijkheid waar we nu inzitten, echt leidt tot een reductie van de ammoniakdepositie. Maar, dit ten derde male, we horen het zo van de gedeputeerde.

Voorzitter. Terecht is geconstateerd dat de teruggang van de biodiversiteit en de aantasting van de Natura 2000-gebieden vooral gerelateerd zijn aan de intensivering van de agrarische sector, met name de stikstofdepositie. Het doel van de verordening is een blijvende daling van de stikstofdepositie middels het terugdringen van de traditionele veehouderij en het faciliteren van stallen met emissiereducerende technieken. De gedeputeerde heeft gesteld dat het gebrek aan inzicht in de depositiebanken een rem vormt op de gewenste ontwikkeling. Daarom zouden er meer vergunningen moeten worden opgenomen en moet het gecorrigeerd emissieplafond worden losgelaten. Deze stelling is onjuist. Het emissieplafond en de daarmee samenhangende vulling van de emissiebank zijn niet de beperkende factor bij het tot stand komen van een nieuwe lage emissiestal. Immers, voor de bouw van een nieuwe stal zijn emissierechten nodig en om de stal te kunnen vullen zijn dierenrechten nodig. Het aantal dieren per compartiment is gemaximeerd – ziet u wel, ik heb het begrepen – en dan doet het er niet toe hoe hoog of hoe laag de emissierechten worden vastgesteld. Het is per definitie altijd voldoende om te kunnen passen binnen de nieuwe stal met de best beschikbare techniek.

De heer Verhees (VVD):
De denkfout van de heer Van der Wel is dat hij elke keer emissie en depositie door elkaar haalt. Het voorstel gaat over depositie in de natuurgebieden, dus hoeveel stikstof er neervalt per hectare in de natuurgebieden. Wat hij zegt over emissie en meer dieren doet niets af aan de discussie. Wij hebben als provinciale overheid een goede deal gesloten met het bedrijfsleven. Het bedrijfsleven had het probleem; het kreeg zijn vergunningen niet rond. De bewijslast dat er geen niet significante schade aan de natuur zou worden toegebracht lag bij de bedrijven en die hadden het daar moeilijk mee. Als overheid hebben wij toen gezegd dat wij daarbij wel willen helpen maar dat wij er wel iets voor terug willen, namelijk dat het bedrijfsleven vergaande technieken toepast, de best beschikbare methoden. Dat was een heel goede deal, heel goed voor de overheid en heel goed voor de natuur, een deal ook waar de burgers mee gediend zijn.

De heer Kuijken (CDA):
Ik had een mooie constatering. De heer Van der Wel bracht twee keer dezelfde denklijn naar voren: eerst komen er meer stikstofrechten en die worden later ingevuld met dierenrechten en die komen uit hetzelfde compartiment. Dat klopt maar dat is wel hetzelfde principe als de depositiebank, want die dieren komen uit oude stallen uit de jaren 80. Vervolgens komen die in de nieuwe stallen en daardoor gaat de stikstofdepositie omlaag. Volgens mij zijn we er.

De heer Van der Wel (PvdD):
Voorzitter! Het verklaart nog steeds niet waarom dan nu het plafond omhoog moet want dat gebeurt dan toch al. Als een oude stal wordt afgeschaft komen dierrechten erbij en dan kan men veel meer varkens plaatsen in een andere stal en is het probleem verder opgelost. We kunnen er nu wel of kort over praten maar als we echt verbetering willen, wil ik wel een tipje van de sluier oplichten. Wij denken er dan toch eerder aan die rechten te laten innemen zowel bij de inbreng van de rechten als bij de uitgaven, dus een dubbel plafond. Zelfs al zou het lukken alle dieren te verplaatsen naar nieuwe stallen dan nog geldt de reductie van stikstofdepositie alleen voor de uitstoot van de stallen en niet voor de totale emissie. Die wordt mede bepaald door het uitrijden van mest, het opslaan en andere zaken. Daardoor is de totale reductie niet 70% maar feitelijk 30-40%. Ik geloof dat de gedeputeerde dat in de afgelopen commissievergadering maar even is vergeten te zeggen.

Verder willen we constateren dat we hier alleen maar werken met een papierenreductie. Er wordt helemaal niets, niets gemeten. Er zijn technische vragen over gesteld. Er zijn twee meetpunten en daar is alles op gebaseerd.

Het gebruik van luchtwassers lost het probleem ook niet op maar verplaatst het probleem alleen maar ten koste van geld en energie. De stikstof wordt immers uit de lucht gefilterd maar komt wel overal terecht. Ze zijn ook nog eens duur in de aanschaf en de belastingbetaler betaalt mee via subsidie. Daarom is het systeem ook alles behalve duurzaam maar daarop hoeven we nu niet te letten want we hebben het vandaag alleen maar over stikstof in de lucht. Een beetje kortzichtig.

Voorzitter. De werkgroep Behoud de Peel wil een klacht gaan indienen bij de Europese commissie omdat Nederland de habitatrichtlijn niet naleeft in natuurgebied de Peel. Ik zou van de gedeputeerde willen weten of hij een goed verhaal heeft voor de Europese commissie.