Addendum op bestuurs­ak­koord 2020-2023 “Samen bouwen aan de kwaliteit van Brabant”

Klimaat
Het IPCC publiceerde zeer recent een nieuw rapport waarin zij stellen dat de aanstaande decennia het leven op aarde dusdanig gaat veranderen dat de Aarde niet meer geschikt is voor menselijk leven.

We kunnen niet allemaal in de raketten van een paar bejaarde miljardairs stappen om de problemen te ontvluchten, laat dat alsjeblieft stoppen. We moeten oplossingen hier zoeken. Het probleem is niet dat er geen oplossingen zijn, het probleem is dat er geen politieke wil is. Ook in Brabant niet.

De grenzen van de economische groei zijn bereikt, en overheden zijn niet bij machte gebleken om grenzen te stellen, laat staan om ze te bewaken. Maar dat moet wel gaan gebeuren.

Volgens de Urgenda-rechtszaken had de uitstoot van broeikasgassen eind 2020 al verminderd moeten zijn met tenminste 25%. Maar dat hebben we bij lange na niet gehaald. Bij mobiliteit in Brabant blijft de uitstoot stijgen en stijgen. Logistieke centra, die een meerderheid van Provinciale Staten eigenlijk niet wil, dragen hier enorm aan bij. En de gevolgen worden steeds zichtbaarder; kijk om u heen.

Het is overduidelijk dat we in Brabant absoluut niet de goede kant op bewegen. Het is tijd voor actie, het is tijd voor tempo, het is hoog tijd om de klimaatnoodtoestand uit te roepen. Daarvoor dienen we een motie in, die overigens in veel steden al is aangenomen, met steun van een aantal van de hier zittende coalitiepartijen.

Natuur
Het Brabants Dagblad kopte ‘En weer is er een rapport over de Brabantse natuur’, wat een toestand! Een zoveelste rapport, een berg, een muur van rapporten? En wat gaan déze partijen afspreken over het bedwingen van de biodiversiteitscrisis?

De doelstellingen voor natuur worden bij lange na niet bereikt. Niet wat betreft het oppervlak en niet wat betreft de soorten. In de meest recente Statenmededeling 'Toestand van de Natuur in Brabant', van twee weken gelden, is de hoofdconclusie ook weer dat de kwaliteit van de Brabantse natuur nog steeds verder afneemt.

Sinds 1990 zijn de plannen voor de ecologische hoofdstructuur al uitgewerkt, een plan om onze natuur te redden. Er moet meer focus komen op het nakomen van de onderliggende internationale afspraken. De opgave is enorm, de tijd dringt. Wat de Partij voor de Dieren betreft laten we geen enkele soort aan haar lot over.

Wat we nu nodig hebben is de politiek-bestuurlijke wil om door te pakken, want er is nog maar weinig tijd tot 2027. En we gaan ervan uit dat dit college de internationale afspraken met het Rijk en Europa gaat nakomen, want ook hier hebben we te maken met een crisis.

Mest en stikstof
Het Rijk spreekt over een stikstofcrisis. Tot de coronacrisis is dit de grootste crisis die onze minister-president ooit zag. In Brabant zagen we eerder dat het woord ‘crisis’ ondertussen was komen te vervallen, en dat op 2 juli werd gesproken over het ‘stikstofvraagstuk’. In het akkoord komt noch stikstofcrisis noch stikstofvraagstuk voor. We horen nu zeggen ‘stikstofprobleem’. Dus coalitie; wat is het nu, volgens u?

Het addendum stelt enerzijds dat vastgehouden wordt aan de Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof, en anderzijds dat stikstofrechten die aangekocht worden ten goede komen aan natuur. Wij willen hier graag meer duidelijkheid over. Hoeveel is dat dan?

En wat gebeurt er met de dierenrechten bij die aangekochte stallen? Wordt het aantal dieren verminderd? Want dat zou serieus helpen ook om de hoeveelheid mest te laten afnemen. Een win-win-win-situatie.

Het college wil meer handhaving als het gaat om mestfraude. Dat klinkt heel mooi, maar dat is bijna ondoenlijk. Mestfraude is een wijdverbreid probleem dat moeilijk is aan te pakken. Het Openbaar Ministerie stelde in 2018 al dat de structurele oplossing voor mestfraude gezocht moet worden in minder mest. De Partij voor de Dieren onderschrijft dit! De oplossing moet gezocht worden in minder dieren. Deze gedachte leeft nu ook bij coalitiepartner het CDA. Dat geeft hoop, en geen mesthoop.

Met honderden miljoenen euro’s gesubsidieerde megamestfabrieken zijn geen oplossing. Met uw geplande mestfabriekenplan gaat u als college geheel de verkeerde kant uit. Niet doen dus!

Eiwittransitie
Vorige week hadden we een uitgebreide expertmeeting over de eiwittransitie. We hebben van veel burgers, zelfs van buiten Brabant, gehoord dat ze hebben meegekeken en er zeer door geïnspireerd zijn geraakt.

De kansen liggen voor het oprapen, de burger is er klaar voor, ook de vegaburger. De plantaardige eiwittransitie komt er aan, zoals ook de experts aan ons hebben aangeven. De plantaardige eiwittransitie kan ons helpen om in balans te komen met de planeet. Want ook een voedselcrisis is aanstaande, zeker als de prijzen voor voedsel zullen verdubbelen.

Het ministerie van LNV ziet de eiwittransitie als een investeringsthema. Dat is goed in lijn met de aangenomen motie Landbouw is economie waarin van de provincie een stevige inzet in de eiwittransitie wordt gevraagd. We rekenen dan ook op een transitie van enthousiasme naar concrete provinciale inzet, met smakelijke voorstellen, ook voor de barbecue.

Diversiteit
‘Iedere Brabander doet mee’ staat er inderdaad. Hoe kan het dat een toekomstige coalitie met zo veel progressieve partijen niet meer specifiek aandacht heeft besteed aan inclusiviteit en diversiteit?

We willen hiertoe toch een oproep doen. Maak het meer concreet, draag het meer uit, en deel het met Brabant. Juist in deze tijden waarin Europese landen komen met, en ik zeg het toch, walgelijke maatregelen, mogen we die rol niet vergeten.

En onze kinderen. Het is dramatisch gesteld met onze jeugdzorg. Begeleiders hadden ooit 10 kinderen onder zich, en nu zijn het er eerder 40. De toestand is schrijnend. Eerder was de provincie taakhouder, en we hebben in 2014 het beleid besproken en vastgesteld met de titel ‘verantwoord loslaten’. Daar is echt geen sprake van.

Waar wij hier het toekomstig college toe willen oproepen is om dit onderwerp vanuit Brabant stevig onder de aandacht van de regering te brengen. Zo kan het niet langer.

Rechtsstaat
Er zijn zoveel internationale afspraken gemaakt, waar ook de provincie Brabant zich als betrouwbare partner aan moet houden. Klimaat, stikstof, biodiversiteit, een voedselcrisis. Partijen die dat niet doen of niet willen doen nemen de rechtsstaat niet serieus. En dat is serieus een groot probleem. Voor ons en onze planeet.